(कविता)
कविता - कविता सन्सार कविता,
हर मन्दिरको झंकार कविता,
बिना कविताको ब्याक्ति नहुने,
'सोमत' बिनाको लाचार कविता !
कविता रुन्छ कविता हास्छ,
कविता कहिले पिरती गास्छ,
नांगै एक्लै गल्लिहरुमा,
पागल कविता छम छमी नाच्छ !
हिड्दा कविता बस्दा कविता,
खादा कविता सुत्दा कविता,
माथि बसेर देवकोटाहरुले,
निहाली हेर्छन् कविता रमिता !
औकात आफै बाड्छ कविता ,
महँगो भन्दै ढाट्छ कविता,
दलाल गरेमा आक्रोश पोख्छ,
कविता बन्यो बर्खाको सरिता !
"कविता" खोज्छ कवि होस् कविता,
मानब मुटुको छवि होस् कविता,
रात्रिहरुमा चन्द्र भएनी ,
दिनहरुमा रवि होस् कविता !
-- 0 --
( कृपया बाध्यताबस सिर्जिएका ब्याकरनीया कमजोरी प्रति शीर झुकाउछु ! )
- गगन दाहाल
(कविता)
के दोष छ र
पिउदा पिउदै रित्तिएको बोत्तल संग के दोष छ र
सेवा गर्न राखिएको होटल संग के दोष छ र
ठोक ठोक कति ठोक्छौ तिम्रै हात दुख्छ होला
निश्वास र निश्वार्थ को टेबल संग के दोष छ र
-- अनिश्चित सिर्जना बराल , शान्तिनगर, झापा
( कविता )
कनकाई बग्छ
सललल कनकाई बग्छ धारा बनेर
चिरिबिरी छ चराको छेउ संगीत धेर
कणकण छ उडेको बालुवाको बथान
पवन सित झुलेको शाझ, दिउसो, बिहान !
बिटाप- बिपिन झ्याम्मै झेलिएको तटैमा
चर-अचर सबैको ब्रह्म भेटे घटाईमा
पलपल मा छु सुन्दै कोटी होमादी गीत
मलजल छ मिलेको शब्द ब्रह्म प्रतिक !
गिरि र बन चिरेरै बग्छ पीउष-धारा
मह त़प त़प झर्दो स्वच्छ मौरी छ धारा
जति तलतल बग्दो देख्छु उक्लिन्छ माथि
बिपुला छ कनकाई पत्रिका झैँ प्रतापी !
अपलक मा छु हेर्दै बग्छ साहित्य धारा
बिचलित मन यो हुन्छ बाच्ने साहारा
सररर छ फुलेझै लेखानी को मुहान
घरघर छ पुगेको दिब्य बानि बितान !
तट वरिपरी मात्र हैन यो दूर-दूर
माग माग छ उडेको सहित्य धारा कपुर
बिगलित जना आए भेट्छ जीवन्त बाणी
बिचलित मन धाएबन्छ त्यो पद्मपाणी
बिचलित मन धाएबन्छ त्यो पद्मपाणी
अहरह म छु पिउदै अक्षरातीत गङ्गा
गति,यति,लय-छंदी व्योम चुम्दो छ चंगा
सब बिषय समेटी अग्लिएको अथाहा
सररर कनकाई बग्छ वाणी प्रवाह !
-- रोहिणी बिलाश लुइँटेल, शनिश्चरे, झापा
